Groźby karalne są przestępstwem opisanym w art. 190 kodeksu karnego. Zgodnie z ww. przepisem odpowiedzialności karnej podlega ten, kto jest świadomy tego, że wywołuje poczucie strachu u pokrzywdzonego, co oznacza działanie umyślne. § Groźby karalne – jaka grozi odpowiedzialność karna?
Co to są groźby karalne?
Przestępstwo groźby karalnej skierowane jest przeciwko wolności człowieka w sferze psychicznej, tj. poczucia bezpieczeństwa, rozumianego jako wolność od strachu i obawy o naruszenie dóbr zarówno pokrzywdzonego, jak i osób mu najbliższych. Zgodnie z art. 190 KK uzasadniona obawa to element, który pozwala ująć i zweryfikować, czy subiektywne odczucie obawy pokrzywdzonego co do spełnienia groźby miało uzasadnione podstawy. Przedmiotem czynności przestępstwa groźby karalnej może być każdy człowiek zdolny do zrozumienia treści groźby i do odczuwania obawy.
Artykuł 190 Kodeksu Karnego
Zgodnie z art. 190 §1 Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Co ważne, przestępstwo określone w art. 190 § 1 KK może być popełnione tylko i wyłącznie umyślnie. Oznacza to, iż sprawca musi chcieć wywołać u drugiej osoby obawę popełnienia przestępstwa na jej szkodę, bądź szkodę osoby mu najbliższej. Należy podkreślić, iż groźba karalna może być wyrażona w dowolnej, zrozumiałej dla adresata formie – pisemnej, ustnej czy w formie gestu. Zauważyć należy, iż w art. 190 § 1 kk zostały wymienione przesłanki kwalifikacji gróźb karalnych jako przestępstwa, a zatem groźba popełnienia przestępstwa i obawa, iż ta groźba zostanie spełniona, muszą wystąpić łącznie.
Jaki wyrok za groźby karalne?
Zgodnie z art. 190 §1 kk sprawca gróźb karalnych podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Co ważne, jest to przestępstwo wnioskowe, co oznacza, iż ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Przykłady gróźb karalnych
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 24.08.1987 r. sygn. akt I KR 225/87, groźba może zostać wyrażona przez każde zachowanie sprawcy w sposób niebudzący wątpliwości i powodujący uzasadnioną obawę jej spełnienia. Groźbę karalną można wyrazić za pomocą wszystkich środków, które przekazują jej treść do świadomości odbiorcy, np.:
- ustnie,
- pisemnie,
- telefonicznie,
- za pomocą internetu (np. na forach i portalach społecznościowych)
- za pomocą rysunku lub fotomontażu,
- za pomocą gestu,
- poprzez konkretne zachowanie.
Natomiast według Sądu Apelacyjnego w Lublinie, w wyroku z dnia 30 stycznia 2001r. sygn. akt II AKa 8/2001 sposób grożenia to również:
- przystawienie noża do gardła,
- wyjęcie niebezpiecznego narzędzia i zaprezentowaniu, jak zostanie ono użyte,
- zbliżenie się z otwartym ogniem do łatwopalnych przedmiotów,
- gwałtowne hamowanie lub przyspieszanie auta.
Reasumując, Sąd uznaje za groźby karalnego wyłącznie te, które po spełnieniu stwarzałyby odpowiedzialność sprawcy za popełnienie przestępstwa np. grożenie pozbawieniem życia, kradzieżą, czy pobiciem. Natomiast za grożenie popełnieniem wykroczenia, np. zniszczeniem przedmiotu o wartości poniżej 250 zł sprawca nie podlega odpowiedzialności karnej z art. 190 KK.
Zawiadomienie o groźbach karalnych
Przy sporządzaniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa gróźb karalnych wraz z wnioskiem o ściganie, warto skorzystać z pomocy kancelarii, tak by pismo spełniało wszystkie niezbędne wymogi. Ponadto, kancelaria udziela wsparcia również na dalszych etapach postępowania, pozostając w kontakcie z organami ścigania i składając wnioski o podjęcie odpowiednich czynności czy przeprowadzenie dowodów.
Groźby karalne – gdzie zgłosić?
W przypadku przestępstwa groźby karalnej, warunkiem zainicjowania postępowania jest zawiadomienie przez pokrzywdzonego organów ścigania tj. policji lub prokuratury, o popełnieniu takiego czynu oraz złożenie wniosku o ściganie sprawcy. Co ważne, bez takiego wniosku organy nie będą mogły podjąć żadnych czynności.
Groźby karalne – przykładowe wyroki sądowe
- Sąd Okręgowy w Kielcach orzekł, że sprawca nie musi grozić pokrzywdzonemu osobiście. Zdaniem Sądu, o przestępstwie określonym w art. 190 kk można mówić także w przypadku, gdy osoba trzecia pełni rolę posłańca sprawcy i przekazuje treść groźby pokrzywdzonemu;
- Wypowiedzenie słów „znajdę cię” z pewnością nie można rozumieć jako groźby pozbawienia życia. Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 15 października 2008 r. sygn. akt II AKa 140/08 słowa te wyrażają groźbę niedookreśloną, nie wyrażającą niczego konkretnego;
- Wypowiedzenie słów „lepiej się pilnuj”, „wstaw sobie kraty w oknach domu”, „wsadzę cię do więzienia”, „ja ci pokażę” , „załatwię cię” stanowią groźbę niedookreśloną i można je ocenić wyłącznie jako niepokojenie, co implikuje przyjęcie kwalifikacji z art. 107 Kodeksu wykroczeń. Zgodnie z wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 17 grudnia 2013 r. sygn. akt II K 84/13 użycie powyższych sformułowań zmierzało jedynie do dokuczenia pokrzywdzonej, a zachowanie oskarżonego miało charakter złośliwy.
Zachęcamy do skorzystania z naszych pozostałych usług dostępnych na: www.kpi.com.pl